ان الله يبشرک بيحيي مصدقا فرزند پسر بود و قد احسن پي از آخر جنيابن زنداني زود خلاص شود ما يملکون من قطمير در اينوقت ولايت پادشاهي بود الذين يخرج الخباء اين گم شده زود پيدا شود
انجام
و قد منا الي ماعملو عاقبت اين کار ميانه بود اما ما بعد مائده اگر خصومت نکند بهتر است ان رحمت الله قريب اين وام دادن و ستاندن به لله
بخشی از حاشیه کتابی در فلسفه در آن از الشیخ و المحقق که گویا منظور ابن سینا و خواجه طوسی است اشاره میکند ، احتمال میرود حاشیه ای بر زبده الاسرار میبدی باشد
آغاز
قوله فیه نظر لانهم ان ارادوا الی آخر لعلهم ارادوا قابلا له
کتابی در مواعظ که معمولا در منابر بیان میشوند ، بگفته مولف در انجامه در یکصد و چهل مجلس از محرم 1358ق. تا اول محرم 1363ق. زمان برده است ، چهل مجلس راجع بصیام در 11 ذیحجه 1362ق. به انجام رسیده و پس از آن خاتمه کتاب است که 11 ذیحجه 1362ق. به پایان رسیده .
