این اثر شناخته شده نیست و بر اساس نسخه ای از یک رساله که در آن از این اثر نقل شده در اینجا ثبت گردید و نظر به اینکه در رساله منقول یک داستان تاریخی به صورت نثر ادبی بلیغ نقل گردیده موضوع آن نیز بعنوان نثر ادبی ثبت گردید
رساله ای است که مولف در پاسخ پرسش شخصی بنام محمد بن عبد السمیع در توضیح حدیثی از امام صادق مبنی بر انتقال روح و جسم انبیاء و اوصیای آنان به آسمان نوشته است
اگر قصد کردي اين کار را پس مترس از غير خدا و بگو [...] الله تعالي افوض امري الي الله حسبي الله نعم الوکيل نعم المولي و النعم النصير
انجام
شريک في الملک و لم يکن له ولي من الذل و بره بتکبير او الحمد الله کثيرا و سبحان الله بکره و اصيلا الحمد لله الذي انزل علي عبده الکتاب و لم يجعل له عوجا فيما لينذر باسا تسويدا
بدانکه نماز با بی نیاز راز گفتن است و آن اشتغالیست با حق سبحانه و تعالی بظاهر و باطن و حقیقت آن مناجاتست با حضرت صمدیت و مناجات مخاطبه بود و مخاطبه معروف مطلق جز از عارف کامل محقق راست نیاید
انجام
در هر کلمه از تسبیح و تهلیل که میگوید بکوشد تا دل وی بصفت آن معنی بگردد و شرح آن دراز است حاصل الامر آنکه در نماز از صفای لذت مناجات که آن غایت نعیم اکابر اولیاء و نهایت آمال افاضل اتقیاست حمروم نماند
