آخرت خود را بگذارد و بکار دنیا مشغول گردد موسی گفت الهی کدام بنده تو دل سخت تر است گفت آنکه حلال و حرام پیش او یکسانست موسی گفت خداوندا کدام بنده تو بخیل تر است...
انجام
بار الها مردیرا دیدم در زیر عرش ایستاده هر دو پای او در بستانی سبز بود گفت ای موسی انمردیست از بنی اسرائیل از حسد بردن و غیبت کردن خود را نگاه داشته با حضرة ما با حرمت است
مند بود و از حرام بی بهره بود و مال بزرگان بخورد و او را کارهای کرم و ترسا رود و خاصیت بسیار بود و خانه برادران و خواهران او جوزا است ...
انجام
و پیوسته این دعا را با خود دارد تا از شر همه بدیها ایمن بوده باشد یا حنان یا حنان یا دیان یا برهان یا حی یا قیوم یا شطیع النور یا نور یا نور و اتخذ الله ابراهیم خلیلا در دو علت وی روز شنبه بوده و نظر دیو بوی رسیده
الحمد لله رب العالمین و العاقبه للمتقین و الصلوه و السلام علس رسوله و اله اجمعین اما بعد از حمد و ثنا سبحانه تعالی حکایت بر سبیل ایجاز و اختصار از شمایل اولیاء
انجام
تو بخنده شکر [...] /پیرو این شاهدان ناخوشست/ خسروانها کی پریشانی[...]
الحقیقة هی الکلمة المستعملة فیما وضع له فی اصطلاح به للتخاطب و المجاز هی المستعملة في غیر ما وضعت له کل و منه یظهر ان اللفظ قبل الاستعمال لا یتصف ...
انجام
فلو کان اللفظ موضوعا له لم یکن لهذا الصرف معنی کما لا نفهم الصرف بل نفهم التاکید من القرنیة الدالة علی المنقول الیة و علی کل واحد من معنی المشترک اللفظی لایق یحتمل ان یکون المجموع
به نظر می رسد که این کتاب خلاصه ای از کتاب « انهار اربعه » شاه احمد سعید مجددی دهلوی است که مولف هر نهر را با نام باب معرفی نموده و در ابتدای هر باب ذکر کرده است که : استادم چنین گفت.
