انیس بن مالک رضی الله روایت می کند از پیغمبر صلی الله علیه و سلم که گفتند ای یاران من و ای دوستان من آنشب مهتر جبرئیل علیه السلام مرا به نزد حق تعالی بردن
انجام
و علی عبادک الصالحین و علی اهل طاعتک اجمعین و رحمنا و احشرنا یا ارحم الراحمین
و بدانکه لفظی که مستعمل در معنی موضوع له باشد آنرا حقیقت گویند و اگر مستعمل در غیر موضوع له باشد لعلامة یا قرینه عدم اراده معنی موضوع له مجاز گویند و مجاز بر وزن مفعل است که اسم مکانست
انجام
و افتاب اگر چه ظاهرست اما حجت بینه ظاهر نیست بحس بصر بنابرین وجه شبه که ما به الاشتراک است میل طبع و ازاله حجاب باشد که لازم حلاوت و ظهورند
