جواز وقوعه علی صورة جمیع اقسام المنادی لیردانه لا یقع نکرة لانه لا یندوب الا المعروف و جاز لک زیادة الالف فی آخره ای آخر المندوب لمد الصوت المطلوب فی الندبة فان خفت اللبس ای الالتباس ذلک اللفظ عند زیادة الالف بغیره عدلت الی حرف مد مجانس لحرکة اخر المندوب من کسرة بدل او ضمه کما اردت اذا ندبة غلام
انجام
ای علامة کون الشیء مفعولا حقیقة او حکما لیشمل الملحقات به و الجرحرکة کان او حرفا علم الاضافة ای علامة کون الشی مضافا الیه و اذا کانت الاضافة بنفسها مصدرا لم یحتج [...]المصدریة الیها کما فی الفاعلیة و المفعولیة و انما [...] النصب بالمفعولیة لان الرفع ثقیل
الاستقراء التام فی کلماتهم التی یظهر ایتتارهم الیها بکونه لدیهم من المسلمات المجمع علیها ذلک و مما رزقهم الله من القوة القدسیة و الملکة القویة و الفطنة القویمة و القریحة المستقیم لکن حدیث
انجام
فانه یصح [...] عمرو او نحوه ورد بان عدم الاطراد [...] من المجاز و [...] لا یدل علی الخاص فان الفاضل و السخی موضوعا [...] ذی فضل [...]
نوباوه گلبن جوانی عشق است* سرمایه عمر جاودانی عشق است
چون خضر گر آب زندگانی خواهی * سرچشمه آب زندگانی عشق است
انجام
قال الله یا ابراهیم کی عبدا فاسترح یعنی لا یمکنک الا و لعبد تکون عبدالله حرا عما سواه اذا شرع العبد فی العمل فهو بین القبول او الرد و اما اذا رمی العبد نفسه بین یدی ربه و طرحها عند بابه فقیرا ذلیلا فهو مرحوم بلاشک الله
الحمد لمن عرف مجهولنا و الصلوة علی سینا و علی آله شفیع ذنوبنا و بعد فقد لاح لنا بعد تتبع کلام العلماء المهرة و استقصاء تحقیقات الکرام البررة ان فی معنی حرف التعریف اربعة مسالک
انجام
ثم یتعدد باعتبار الحقیقة و اما ان یشار بها الی قسم من مفهوم اللفظ معهود بینک و بین مخاطبک فهی لام العهد الخارجی صرح به الفاضل العصام فی حاشیة الجامی فعلی هذا یکون اللام مشترکا معنویا بالنسبة الی الاربعة بکذا فهم من کلام ذوی الالباب و انما جمعته تذکرة للاحباب و رجاء لغفران الملک التواب لی والدی و للمؤمنین یوم یقوم الحساب
رساله ای کوتاه در بیان صرف صیغه های مشکل در زبان عربی ، مولف نام رساله را بصراحت آورده ولی از خود نامی در آن نبرده ، نسخه هایی از آن در کتابخانه های مرعشی (تاریخ کتابت 1126) و دانشگاه و گلئایگانی نگهداری میشوند ، در الذریعه رساله ای بدین نام و این موضوع یاد شده ولی آغاز آن با اثر حاضر برابری ندارد ، رجوع کنید به : سپهسالار :5/ 522 ، مرعشی : 28/ 618 ، دانشگاه : 16/ 659 ، گلپایگانی : 3/ 179 و الذریعه : 2/ 157
فرهنگ لغت گونه ای است که در آن بعضی از اصطلاحات عامیانه ای که مردم جبل عامل بکار میبرند ولی در اصل ریشه در زبان عربی اصیل دارد & به ترتیب حروف از الف تا واو معرفی شده و معنی و ارتباط آنها با زبان عربی اصیل بیان شده است، در پتیان مولف یاد کرده که الفاظی که در این کتاب آورده جامع نیست و بصورت نمونه است ، ظاهرا مولف از اهالی همان منطقه بوده و نظر به وجود نسخه خط ک.لف در میان نسخه های مرحوم سید محسن امین صاحب اعیان الشیعه احتمال زیاد میرود این اثر از او باشد
آغاز
الالفاظ العاملیه اقرب الی اللغه العربیه
انجام
هذا ما تیسر من جمعه من الالفاظ العاملیه المطابقه للعربیه الصحیحه لا علی وجه الاستقصاء بل النموذج
الحمدلله الموفق من اراد الی سبیل السداد المسعد من [...] بالارشاد و السعادة و اشهد ان لا اله الا الله وحده لا شریک له البر الکریم الجواد و اشهد ان سیدنا محمدا عبده و رسوله اجره من
انجام
و روی عنه التهلیل اخرون ایضا و قطع به غیر واحد قاله الدانی و الوجهان تحنی التهلیل مع التکبیر و التکبیر وحده عن البری و [...] صحیحان مشهوران مستعملان جیدان و الله سبحانه اعلم
ظاهرا همان است که در فهرست کتابخانه آیه الله مرعشی 20/ 36 بنام شرح التصریف یاد شده و به شخصی بنام محمد خیر الریحاوی نسبت داده شده ، در معجم المطبوعات العربیه 1978 بنام ضرح الامثله یاد شده است
الحمدلله علی نواله و الصلوة علی نبیه محمد و اله و بعد فان هذه الرسالة علی عشر فصول الفصل الول فی بیان الفرض و الواجب و المباح و الحرام و المکروه و السنة و المستحب اما الفرض فهو ما امره الله
انجام
فتجاوز عنه برحمتک یا ارحم الراحمین و یقوم المصلی لله تعالی و دعاء للمیت ان کان اماما و ان کان مقتدیا ان یقول نویت ان اصلی لله تعالی و دعاء للمیت الی هذه الامام
