رساله ای کوتاه در بیان صرف صیغه های مشکل در زبان عربی ، مولف نام رساله را بصراحت آورده ولی از خود نامی در آن نبرده ، نسخه هایی از آن در کتابخانه های مرعشی (تاریخ کتابت 1126) و دانشگاه و گلئایگانی نگهداری میشوند ، در الذریعه رساله ای بدین نام و این موضوع یاد شده ولی آغاز آن با اثر حاضر برابری ندارد ، رجوع کنید به : سپهسالار :5/ 522 ، مرعشی : 28/ 618 ، دانشگاه : 16/ 659 ، گلپایگانی : 3/ 179 و الذریعه : 2/ 157
در شهادت سید الشهداء مجلس پانزدهم در بعضی از وقایع بعد از شهادت در کربلا قدمتین ذوالجناح بجانب خیمهای اهل حرم و ریختن اهل کفر بسر اوقت امام محترم و برخی از قضایای آن وادی پرمحبت و غم
انجام
و آل ابی سفیان را ستایش و آل ابیطالب را مذمت بسیار نمود و هذیان چند در بیان ابطال امام حسین (ع) و حقیقت یزید گفت امام زین العابدین (ع) خود را نتوانست نگاه داشت و گفت ای شامی بد خطیبی بوده ای تو خدا را بخشم آوردی بجهة خوشنودی
عقل و بصیرت در عالم و انچه در اوست نظر کند از اسمانها و زمینها و ستاره ها و ماه و آفتاب و انچه در زمین است از حیوانات و غیر ذلک یقین میکند که این عالم را صانعی است
انجام
بانکه گناه کرده است و حرام است و بر انحالت بمیرد او را از ایمان بیرون میبرد و از اسلام بیرون نمیبرد و عذابش سبکتر است از ان مرد اول
الحمد لمن شرف مجهولنا و الصلوة علی سیدنا و المشفع ذنوبنا و بعد فقد لاح لنا بعد تتبع کلام العلماء المهرة و استقصاء تحقیقات کرم البردة
انجام
الفاضل العصام فی حاشیة الجانی فعلی هذا یکون اللام مشترطا معنویا بالنسبة الی الاربعة هکذا من الکلام ذوی الباب و انما جمعته تذکرة للاحباب و رجا لغفران الملک التواب و لوالدی و للمومنین یوم یقوم الحساب
و هی سلامة البدن من الامراض و العلل و امن الطریق و عدم الحبس و المحرم الامین و الزوج للمراة و عدم العدة فة حقها ثم اذا وجدت هذه الشروط مع استجماع الشروط الماضیة فیجب علیه
انجام
و القیام بحسن الاعمال و [...] و الاحوال و تصحیح النیة و الا فامجاورة بهما مکروهه کما ورد عن المذکور فی اول الفاتحة فان النهایة هی الرجوع الی البدایة سلام علی المرسلین و الحمدلله رب العالمین
بدانکه فرایض نماز دوازده است شش بیرون نماز شش درون نماز آن شش که بیرون نماز اول آب پاک
انجام
مقرر شده است راضی شود و الا خدای دیگر طلب کن تا ترا بیشتر دهد چهارم آنکه ای نفس من اگر قصد گناه داری اول بوبین که الله تعالی نه بیند و الا مکن و الله اعلم بالصواب
