[افتاده] اذا استعملت فی النکاح لان العرض فلیجب بنفسه یصیر بمنزله هبه فی ید الموهوب له فیوجب الملک بنفسها و اعلم ان ما ذکره المص من الاتصال بین حکمی الهبه و النکاح یکون احدهما سببا للاخر
انجام
و اقتحمت له موارد السهو فی ظلم الدیا بردود عتب فی بغیه الدعه و لذیذ الکوی . عند الصباح یحمد القوم السری و الحمد لله علی نعمه العظام و منحه الجسام و الصلوه علی نبیه محمد و آله و اصحابه
در شهادت سید الشهداء مجلس پانزدهم در بعضی از وقایع بعد از شهادت در کربلا قدمتین ذوالجناح بجانب خیمهای اهل حرم و ریختن اهل کفر بسر اوقت امام محترم و برخی از قضایای آن وادی پرمحبت و غم
انجام
و آل ابی سفیان را ستایش و آل ابیطالب را مذمت بسیار نمود و هذیان چند در بیان ابطال امام حسین (ع) و حقیقت یزید گفت امام زین العابدین (ع) خود را نتوانست نگاه داشت و گفت ای شامی بد خطیبی بوده ای تو خدا را بخشم آوردی بجهة خوشنودی
الحمدلله الذی انعم علینا و هدانا للاسلام و بعث الینا رسوله محمد افضل رسله علیه و علیهم افضل الصلوة و السلام و دعا الامة الی الایمان بالله و به و ملیکته
انجام
و یقولون لیس فی قطع الید الی ربع مثقال و اما وجب القطع بربع مثقال صیانة للمال اذا قیل الا فی [...] کما فی الخیانة لکثرة السرقة
رایت بعض الناس قد توهم من قول عرج علی کتبان طی معنی غیر المعنی المشهور المستفاد من اللفظ المذکور و رایته یقراه بالسین زاعما معنی ذکره یشین مکثرا من ذکره هائما بفکره فقلت له یا هذا هل تدری ماذا یکون معناه حینئذ
انجام
و هذا البعض الذی هو السبب لهذه الخراعات قد مات فانه قد قضی [...] و له غفر و اما السبب فی مقولة الذکر المستقبح الذکر فانه ینتظر اصلح الله حالنا و حاله و جعل الی الخیر سألنا و سأله امین و الحمدلله رب العالمین
الحمدلله رب العالمین و العاقبة للمتقین و الصلوة و السلام علی رسوله محمد و اله و اصحابه اجمعین بدان اسعدک الله فی الدارین که این کتابیست در بیان دانستن قواعد و خواندن قرآن
انجام
پس اگر مفتوح یا مضموم باشد او را مد تفخیم می کنند ربکم [...]و اگر مکسور باشد ترقیق می کنند
قال امیرالمؤمنین ع فی اقسام المعرب کل فاعل مرفوع و کل مفعول منصوب و کل مضاف الیه مجرور مطلقا یعنی سواء کان او مدلولا ایاما کان و حقیقتا کان او حکمیا او مجازیا او تبعیا او الدال لفظا او قولا
انجام
و یعرف الضمائر بالمراجع و اسماء الاشارة بالمشار الیه و الموصولات بالصلة من الجمل و العلم بتشخص الموضوع له و مجملا کلما استعمل فی محله و مع مناسبة معرفة و الا نکرة
میت پس واجب نیست از برای آن وضو و شرط آن نیز نیست و هم چنین مستحب است به جهت مس کتابت قرآن
انجام
قبل از زوال بیدار نشود تا بعدازظهر بایست روزه را قضا کند و اگر قبل از زوال بیدار شده و نیت کند روزه اش صحیح است و اگر دوائی بخورد که به جهت آن خواب نیز ضرر ندارد
بدانکه نماز با بی نیاز راز گفتن است و آن اشتغالیست با حق سبحانه و تعالی بظاهر و باطن و حقیقت آن مناجاتست با حضرت صمدیت و مناجات مخاطبه بود و مخاطبه معروف مطلق جز از عارف کامل محقق راست نیاید
انجام
در هر کلمه از تسبیح و تهلیل که میگوید بکوشد تا دل وی بصفت آن معنی بگردد و شرح آن دراز است حاصل الامر آنکه در نماز از صفای لذت مناجات که آن غایت نعیم اکابر اولیاء و نهایت آمال افاضل اتقیاست حمروم نماند
الحمدلله الحمید الولی الکبیر المجید الذی بدا خلق الانسان و اظهره للعیادة و علمه البیان و هداه للذکر و التمجید و اکرمه بالعباده و اعاده الی دار السعادة و اجری علی لسانه التسبیح و التکبیر و التحمید
انجام
ان لا تؤاخذنا و ها نحن نرجوک ان لا [...] الی انفسنا طرفة عین یا من یجیب دعوة الداعین و لا یرد ایادی المضطرین و لا یخیب السائلین برحمتک یا ارحم الراحمین
