و القاضی حسین و الفورانی قیدا ثبوت الخیار بما اذا تقدر الانتفاع الامه و ایاه الموجر و لم یذکر اجهل المکری به الثانی قوله و المفتاح بالجدید و العمارة بلا کره یقتضی ان ابدال المفتاح له حکم العمارة و لیس کذلک بل مما سواء فی ان الموجر بطالب بهما فان امتنع منهما او من احدهما لم تجز و یثبت للمستاجر الخیار کما سبق ذکره قوله کما
انجام
الاول اطلق مسئله الموت و هذا اذا ماتت بعد الطغی او قیل التسلیم فان ماتت قیل العقد او قیل الطفی فلا شیء له و فی الثانیة قول الثانی لو هدیت فهو کما ماتت الثالث لو اسلمت قبل العقد و علم بذلک حال العقد فلا شیء له او بعد العقد و الطغی او قبله فقد تعذر علی العلج ملکها فیؤمن بازالته و فی الروضة انه معنی علی
کتابی است در سرگذشت امامان همراه با اشعار زیادی بمناسبت موضوع و معمولا در رثاء امام حسین ، صفحات نسخه آشفته و در آن واقعه کربلا و شهادت حضرت علی و بخشی از زندگی امام باقر را دارد در آن قصایدی از سید حیدر حلی ، دعبل خزاعی ، فرزدق ، محمد رضا ازری، همچنین قصایدی از شعرای متاخر همچون شیخ عبد الحسین اعسم درگذشته 1247ق. و شیخ عبد الحسین شکر شاعر نجفی درگذشته در تهران در سال 1285ق. و قصایدی از مرحوم سید محسن امین عاملی نیز دارد ، در یکی از این صفحات این عبارت نوشته شده (الابتداء فی هذه ...یوم الجمعه 17 ربیع الاول 1326 ...الاقل الاحقر صادق الخیاط) که احتمالا مولف باشد
آغاز
للسید حیدر الحلی طاب ثراه : وقل لنزار سوم الخیل انها / تحن الی کر الطراد عرابها
سعید عن حماد بن عیسی عن عمر بن ازنیه عن زراره قال کنت قاعدا عند ابی جعفر و لم یکن عنده غیر ابنه جعفر فق یا زراره ان اباذر و عثمان تنازعا
انجام
عن ابی عبد امه عن الرجل ینسی او یعین فلا یزال ماله دینا کیف یصنع فی زکوته قال یزکیه الی اخر ما فی الشرح و الظاهر ان ینسی بضم الیاء ای یبیع نسیة و یعین بتشدید الیاء
علی الجواد الکریم و تفارقهما فی العالم القادر لعلمه و قدرته فی التواضع بالجوامع للمنعم فالاول مصداق لهما و الثانی للحمد دون الفکر و الثالث عکسه و بین الاصطلاحیین عموم مط اذ کل حمد لهذا المعنی شکر بهذا لمعنی و بین الحمد اللغو
انجام
و السالبه کل لعود السالبه اللزومیه و العنادیه الی الاتفاقیه فالمنتج عشرة اقیسه بعشرة نتایج اثنان فی المتصل الموجبه الکلیه اللزومیه فانه ینتج من وضع المقدر وضع التالی نحو کلما کانت
ظنها لا القطع بها خرجت القطعیات و علم جبرئیل علم [...] علیه و اله و سلم و الامة علیهم السلم و [...] من خروج جبرئیل [...]المجاوزة فهو علی تقدیر ان یراد
انجام
لا وجوب العلم بها و فرق ما بینها و لهذا یقال عرفت الله و لا یقال علمت الله و من [...] قال الحاجبی الاجماع علی وجوب المزقه و التقلید لا یحصله لوجوه [...] الاول بقوله
در ذکر ادعیه منقولست از مفتاح کفعمی رحمه الله از انجمله دعای سمات است و چون ذکر ان در ذکر ترجمه دیگر بتکرار ان احتیاج نیست لیکن در مصباح کفعمی رحمه الله
انجام
الحمدلله الذی لم یتخذ صاحبة و لا ولدا و لم یکن له شریک فی الملک و لم یکن له ولی من الذل و کبره تکبیرا
و در خواص اسماء الحسنی از مصباح کفعمی چنین است که چون کسی الوهاب را بر حال سجود چهارده بار بگوید الله تعالی او را غنی کند و اگر آخر شب آنرا صد بار بگوید بر حالیکه سر برهنه باشد و دستها بسوی آسمان برداشته باشد الله تعالی فقر را ازو سلب کند
انجام
و چون سوره جاثیه را بنویسی و در زیر سر گیری محفوظ شوی از شر جن و چون سوره یس را بنویسی و با خود داری محفوظ شوی از ضرر جن
روایتست از حضرت رسول صلی الله علیه و اله که ان حضرت فرمود که هر که خدا را باین نامها بخواند مستجاب گرداند خدای عزوجل دعای او را و اگر خوانده شود ایندعا بر تخته اهن گداخته شود ان اهن باذن خدای عزوجل
انجام
و لا حول و لا قوة الا بالله العلی العظیم لا ملجأ من الله الا الیه و حسبی الله و نعم الوکیل و اسلم فی راس الشهبا فیها طالسلسبیلا و یکتب و صلی الله علی محمد و آله الطیبین و اسلم فی راس الشهبا لها طالسلسبیلا
