باب دهم در باب امام هفتم موسی بن جعفر الکاظم (ع) [...] ان حضرت بموسی اینست که [...] بلسان عبرانی [...] و بسا درخت [...] زمانیکه موسی [...] از ترس فرعون
انجام
اوقات تلخ میباشد پس ملک الموت میگوید [...] چند [...]اوقات تلخی و حال انکه از برای نوبت [...]
علی بن ابراهیم عن محمد بن عیسی بن العبید عن الحسن بن محبوب عن ابن رناب و عن غیر واحد عن ابی عبدالله علیه السلام قال عن عبدالله بالتوهم فقد کفر و من عبد الاسم دون المعنی فقد کفر و من عبد الاسم و المعنی فقد اشرک
انجام
فقال و ما هی قال مادام اجد الحلال فلا اطلب الحرام و مادام اجد حاجتی فی خزانة ربی فلا اسئل غیره و مادام اری ربی فلا اعصیت و مادام اری عیب نفسی فلا اشتغل بعیب غیری و مادام اری الشیطان باقیا فلا اجد نفسی منه آمنا و مادام اری الصدق فلا اقدم علی الکذب و الصدق کثیر لا یزول و اللبیب لا ینقل عنه و لا یحول فقال
الحمد لله رب العالمین... آورده که صاحب تواریخ در شهر شام پادشاهی بود نام او زیاد و آن پادشاه دختری داشت نام او را فاطمه شامی خوانندی و بعضی فاطمه هندی خوانندی
انجام
و قوم را تشویش نباشد بس بجماعت وراید تا هر دو فضیلت دریابد
