نامه ایست که از منشی یکی از بازرگانان به اسلامبول بیکی از دوستان خود نوشته چون بنوای شیوای دری پرداخته بود برای اگاهی همزمانان که بدانند پارسی هم زبانی است شیرین و سخنی است نمکین و ما مردم پارسی زبان شیوائی و خوشی و پسندیده
انجام
از رسیدن نوشجات که همراه درند نیازمند خاکسار بود اگاه و آسوده شدم چنانچه برادر والا گهر بخوشوقتی و کامرانی آمده اند البته اگاهی خواهید بخشید
شرحی است بر منظومه ای در علم حدیث ، شارح در دیباچه سراینده منظومه را از دوستان خود و بنام البیبانی یاد کرده ، در منابع نیز فقط به (منظومه البیبانی) اکتفا شده و بیش از این درباره ناظم توضیحی داده نشده ، احتمال میرود ناظم بدر الدین یوسف بیبانی مراکشی درگذشته 1279ق. باشد که در میان آثار او چند منظومه وجود دارد یا فرزند او بدر الدین محمد بن یوسف بیبانی درگذشته 1354ق. باشد در میان آثار وی نیز منظومه ای در مصطلح حدیث بنام (القصیده الغرامیه فی المصطلحات الحدیثیه) در منابع یاد شده.
مؤلف
عبدالهادي نجا بن رضوان نجا بن محمد الابیاري المصري
مجموعه سؤالات فقهی است که مؤلف برای سه تن از علمای عصر خود شیخ محمد رضا آل یاسین درگذشته 1370ق. و شیخ محمد حسین کاشف الغطاء درگذشته 1373ق. و شیخ عبد الکریم جزائری فرستاده و آنها ئاسخ داده اند ، مؤلف سؤالات و پاسخها را گردآوری نموده و بدینصورت تحریر نموده
آغاز
الحمد لله رب العالمین علی نعمه ...وبعد فهذه جمله مسائل ارسلتها لجمله من مشایخنا ....
انجام
فالحق التثبت مهما امکن لا غیر والله تعالی العالم حرره الاقل حسین بن المقدس الشیخ علی قدس سره
مؤلف
الحسین بن علی بن الحسن آل سلیمان القدیحي القطیفي البلادي البحراني
