رضی فعل ماضی معلوم من باب علم الله مرفوع لفظا لانه فاعله تعالی فعل ماضی معلوم منالتفاعل فاعله مستتر فیه و هو راجع الی الله عز و جل و تعالی مع ما عمل فیه جمله
انجام
المتکلم و التعلیم بین المعلوم و المتعلم علی طریق الصواب تمت المعرب الطور نوح بعون الله و حسن توفیقه و الحمد لله وحده و صلی الله تعالی
و جاز نحو زید ان تکرمه یکرمک و بشران مقطبة یشکرک و الرابع ان تکون ظرفیة نحو خالد فی الدار و الصلوة فی المسجد و الخروج یوم الجمعة فصل و لا بد فی الجملة الواقفظ خبرا من ذکر یعود الی المبتدء کما رأیت
انجام
بینها فرقا و هو ان فعالا لا یکون الا لمن یتخذ الشیء حرفة و صناعة و فاعل یکون لمن له ذالک الشیء او یکون معه
رساله ای در بیان مساله استصحاب از جمله قواعد اصول فقه است ، مولف آن را بدستور آقا مهدی نوشته ، نظر به اینکه این اثر در مجموعه ای قرار دارد که بعضی آثار محمد مهدی فرزند شیخ محمد ابراهیم کلباسی در آن وجود دارد ، شاید منظور از آقا محمد مهدی همان کلباسی باشد ، در آن از صاحب قوانین یاد شده است ، همچنین مولف از پدربزرگش و پدرش با عبارت (جدی المحقق العلامه و والدی المدقق الفهامه اعلی الله مقاماتهم) یاد کرده ، شاید مولف عبد الجواد بن محمد مهدی نوه محمد ابراهیم کلباسی صاحب اشارات باشد
آغاز
الحمد لله جاعل الشرائع لتقرب العباد و واضع الطریق للسداد
بخندید آن طرف پاک نماز گذاردن روا بود و این اختیار شیخ الاسلام نصیر ابن سخن (؟) است اما اختیار شیخ الاسلام برهان الدین رحمه الله علیه آنست که اگر جای سجده و تعبده پاک بود
انجام
بعضی از کیمیای سعادت و در بعضی از فتاوی حجه بلخی آورده شد و در بیان نماز کسوف
رسول علیه السلام فرمود که بنده چیزی ازین قرعها ببین باید که بنماز گذاردن
