نامه ایست که از منشی یکی از بازرگانان به اسلامبول بیکی از دوستان خود نوشته چون بنوای شیوای دری پرداخته بود برای اگاهی همزمانان که بدانند پارسی هم زبانی است شیرین و سخنی است نمکین و ما مردم پارسی زبان شیوائی و خوشی و پسندیده
انجام
از رسیدن نوشجات که همراه درند نیازمند خاکسار بود اگاه و آسوده شدم چنانچه برادر والا گهر بخوشوقتی و کامرانی آمده اند البته اگاهی خواهید بخشید
سوره النباء مکیه اربعون آیه جملها ثلث و سبعون و حروفها سبعمائه و سبعون حرفا قال المفسر رحمه الله [...] علیه روی الشیخ الامام باسناده عن ابی بن کعب عن النبی
انجام
چنان دهیم که تو خواستی و الحمد لله رب العالمین اللهم اغفذ لی و لوالدی و الاستادی و لجمیع المومنین و المومنات و المسلمین و المسلمات الاحیاء منهم و الاموات
مجموعه سؤالات فقهی است که مؤلف برای سه تن از علمای عصر خود شیخ محمد رضا آل یاسین درگذشته 1370ق. و شیخ محمد حسین کاشف الغطاء درگذشته 1373ق. و شیخ عبد الکریم جزائری فرستاده و آنها ئاسخ داده اند ، مؤلف سؤالات و پاسخها را گردآوری نموده و بدینصورت تحریر نموده
آغاز
الحمد لله رب العالمین علی نعمه ...وبعد فهذه جمله مسائل ارسلتها لجمله من مشایخنا ....
انجام
فالحق التثبت مهما امکن لا غیر والله تعالی العالم حرره الاقل حسین بن المقدس الشیخ علی قدس سره
مؤلف
الحسین بن علی بن الحسن آل سلیمان القدیحي القطیفي البلادي البحراني
قال بن عبدالبر حدثنا عبید بن محمد حدثنا عبدالله بن محمد القاضی بالتلزم حدثنا محمد بن ابراهیم بن زیاد بن عبدالله الرازی
انجام
سمع بن شهاب یقول و هو یذکر ما وقع فیه الناس من هذا الرای و ترکهم السنن فقال ان الیهود و النصاری انما استحلو من العلم الذی کان بایدیهم حین استبقوا الرای و اخذوا فیه
