اثر شامل فصل بندی هایی به این ترتیب می باشد : فصل دهم در بیان روز قیامت،در بیان سوال کردن یکی از اصحاب کبار،در فضیلت علماء،در بیان ترازوی اعمال،در بیان صفت بهشت،دربیان مذمت دنیا،در بیان مقامات بزرگان،
آغاز
می بینم پس جبرئیل علیه السلام گفت یا محمد در علم حضرت حق سبحانه چنین آورده است که چ.ن روز قیامت شود این بنده را ببارند از حق تعالی ند
انجام
برای طلب ثواب از خاطر بعض برادر جانی روی چند قطعه کاغذ بامداد تو بخط خال الفاظ عرب و عجم زینت داده شد تو نیز بکرم خویش
و ما قولهم رضی الله عنهم در آنچ زید در نماز خنده قهقهه کرده است بشریعت این خنده ناقض وضو زید باشد هرچند این وضو در ضمن غسل حاصل شده باشد
انجام
او قال فرزندان مرا ضایع نمان قال سصیر و صیا کذا فتاوی الدیباری ره الحمد لله الذی وفقنا هذا الکتاب بعون الملک الوهاب صلی الله علی سیدنا محمد و آله و کرام الاصحاب
و بابعدها و هو ضمیر الله و المفعول الثانی محذوف ای الله مولی تلک الجهة ذلک الفرق بامر له بها فاستبقوا بادروا الی الخیرات الطاعات اینما تکونوا فی ای محل کنتم یاتی بکم الله القوی القادر جمیعا
انجام
و وجدوا فاعملوا [...] کتابهم و لا یظلم [...] مصلح حالک یا محمد صلی الله علیه و سلم باسلام [...] ان کان مؤمنا لاذ منصوب یا ذکر [...] الملائکة اسجدوا آدم فسجدوا [...] هو نوع من الملائکة فالاستثنا متصد و قیل هو منقطع و ابلیس [...]
