قوله الرحمن نزل حین قال المشرکون و ما الرحمن ما نعرف الرحمن الا مسیلمة الکذاب فاخبر الله تعالی عن نفسه فقال الرحمن و هو آیة عند البعض لانه خبر مبتداء محذوف
انجام
لن تقراء سورتین احب و لا رضی عند الله منهما قال عثمان بن واقد سألت عن محمد بن المنکدر من المعوذتین هما من کتاب الله تعالی قال من لم یزعم اهنما من کتاب الله تعالی فعلیه لعنته الله و الملائکة و الناس اجمعین
الحمدلله الذی خلق و حکم و اظهر بقدرته الحکم و خط بالقلم فی لوح علمه تقدیما صور و فرق و افتق و اعم و رزق و قسم
انجام
و معه اربعة اعلام فنصب علم بالمشرق و علم بالمغرب و علم علی ظهر بیتی و علم علی ظهر الکعبة و امتد فوق راسی دیباج ابیض [...] الارض بالانوار [...] امتلا [...] فی المغرب و اذا
الحمدلله رب العالمین و الصلوة و السلام علی رسوله محمد و آله اجمعین و بعد فهذه تحقیق للکلمة الطیبة و توفیق للاقوال الواقعة فی حق مطلق الذکر جهره و اخفائه ففیه مطلبان
انجام
و ظاهر لبس الامر هنا مثل ذلک هذا ثم الظ ان الاصل فیه قبل ورود شیء من ادلة الطرفین مساوات الطرفین فان لم یکن التوفیق و الترجیح بما ذکر فتعمل بالاصل المذکور کما ذکر علمائنا الاصولیون
اثری به فارسی در قرائت قرآن کریم و تجوید و ترتیل در چندین باب ، مولف خود را در آن معرفی نموده و ان را بنام سلطان زمان خود امام محمد سیرت محمود اخلاق احمد نام ساخته است، نسخه ای از ان در کتابخانمه ملی در تهران به شماره 3081/ ع نگهداری میشود و در فهرست ان کتابخانه ج 14 ص 205 بدون ذکر نام مولف معرفی شده است که در 16 باب است ، متاسفانه نسخه خوانسار از انجام افتادگی دارد و معلوم نیست که چند باب است ، نسخه ای دیگر در سازمان مدارک نیز وجود دارد که در فهرست آن سازمان ج1 ص 13 معرفی شده است
