الحمدلله الذی عزت معرفته فلا یدرک بالعقول خافیها و جلت صفته فلا یتکدر بالمنقول صافیها و تمت کلمته فلا یرد حکم قاضیها و علت سلطنته فجل تعالیها و دامت ازلیته فمن ذا یضاهیها توحده الکائنات و نواحیها
انجام
فیها صلاح ان اعنت علی قضائها بیسر منک و عافیة مع المغفرة برحمتک یا ارحم الراحمین و صلی الله علی سیدنا محمد و علی اله و صحبه و سلم تسلیما
قفا نبک من ذکری حبیب و منزل بسقط الوّی بین الدخول فحوقل قبل خاطب صاحبیه و قیل خاطب واحدا و اخرج الکلام بخرج الخطاب مع الاثنین لان العرب من عاداتهم اجراء خطاب الاثنین علی الواحد و الجمع فمن ذلک قول الشاعر فان ...
انجام
و کذلک لغة لاصالة عدم النّقل و یستدلون ایضا باصالة بقآء المعنی اللغوي فیتکوون الحقیقة الشرعیة الی غیر ذلک کما لا یخفی علی المبتتع و الاخباریون ایضا صرحوا بحجیة الاستصحاب فی الموضوع الشرعی علی ما ذکره.
این رساله شامل این دو بخش می شود: کلام له الي بعض قضاه عصره و جوابه لرجل من الشام کتبه اليه يساله عن أحواله و مصنفاته و ما قرا من الکتب و ما هو عليه من الناس.
آغاز
يحيي بن أبي الخير مطالعه و من کتب الاخبار النبوه فکنا السنن لابي داود سماعا من شيوخه و کتاب الفائق لابن علم البسي(؟) و کتاب
انجام
و جميع البريات و الصلوه علي المبعوث باکرم کتاب و المخصوص بختم النبوه و فصل الخطاب و علي آله الذين جعلتم شموس العلم و سيوف الحق
مؤلف
یحیی بن حمزة بن علي بن إبراهیم الحسیني العلوي الطالبي، المؤید بالله / المؤید برب العزة
کتابی درباره کفار و منافقین و مذمت آنان و برائت جستن از آنها ، نامی از کتاب در آن نیامده ، در الذریعه نام آن را به گونه ای که آوردیم یاد شده و تاریخ تالیف آن را در نهصد و اندی از هجرت و در اوایل عهد صفوی دانسته شده ، دو نسخه از آن در دائره المعارف بزرگ اسلامی نگهداری میشود و در فهرست آن به (میرزا جان بن محمد رضا رضوی) نسبت داده شده است ، ما نیز بدو نسبت دادیم
