سکون البا بنقط فیهما جمع صبی است یعنی کودک و جمع صبی اصبیه نیارند هر چند که فعیل جمع افعله است قیاسا زیرا که اکتفا (؟) میکنند که فعله است
انجام
الخاء المعجمه توبره و فی الاصل فحلب ای ما یجعل فیه الخلا الجلا المقصور بالفتحین الرطب من الحشیش العلیقة بالعین المهلمه و بالقاف فعلیه بمعنی المفعول من العلوق من باب علم یعنی آویختن و علیقه توبره است و هر که از برای کاری فرستند
الحمدلله الذی علم الانسان ما لم یعلم و هدانا للتی هی اقوم من سنة محمد صلعم و بعد فینبغی للناظر فی علم القوافی ان یعرف المقید و المطلق ثم المردف منهما ثم الموسس و الوصل و الخروج
انجام
و شذت الفتحة معها اذا کانت القافیة هامعا یافعا ثم قلت رافعا بالفتح کان شاذا و الروی و المجری لا یجوز الاختلاف فیهما و اعادة القافیة عیب یسمی الایطاء و التضمین ایضا و الله اعلم
موضوعه لتعلیق حصول امر فی الماضی لحصول امر اخر مقرر فیه و ما کان حصوله مقررا فی الماضی کان منفیا قطعا فیلزم لاجل النقایة ما علق به ایضا فاذا قلت مثلا لو
انجام
لا یدفعه کان موجبا له حسنا خارجا عن بلاغة قوله و منه الاغراض بنه بذکر الارواح علی انه یجب ان یکون فی اثناء کلام واحد او بین کلامین متصلین
الحمدلله رب العالمین و الصلوة و السلام علی رسولنا محمد و اله و صحبه اجمعین بوندصکره بو رساله ربع جیب ایله عمل بیاننده در بر وقدمه یکرمی باب مشتمل اولدیغی حالده امدی مقدمه ربعک یلذیلرنک اسملری بیاننده در
انجام
بعده ربع دائره مکه مکرمه کندنده اولان ربعه وضع ایدوب قوسک اولندن سمت مکه مقدار صابوب اوزینه خیط وضع ایلدکره خیط سمت مکیه منطبق اولوب خیطک مخیط طرف قبله اولور
تقریرات درسی است در اصول فقه و ظاهرا درس فرائد الاصول شیخ انصاری است ، نامی از کتاب و مولف در آن نیامده ولی احتمالا جزو تقریرات سید محمد جعفر بن محمد علی اصفهانی ورنوسفادرانی است بر درس استادش سید محمد باقر درچه ای است در اصول فقه
مؤلف
محمدجعفر بن محمدعلی الإصفهاني الماربیني الورنوسفادراني الزاغباري الکوسکبارجي السدهي
مشکوک
شبي چون صباح صبوحي زد کان مايه فتوح و دمي چون رواح راح رسيد کان مفرح روح در کنجي نشسته و ديده بر خواب غفلت بسته بودم نه بر سر از درد دردانگيز شهوات نفساني
انجام
از خدنگ شه سوي ملک عدم ره برگفته رافت تيغ و سنان درع و سر بر خود نخواهد تا بد دوشش ز حفظ ايزدي زيور گرفته تا همي گويند در هر عيد از ابر بهاران
حمد و ثنای بی منتها مر حضرت جلال خداوند یرا که دوام ذکر بلند را تنزیه دلهای خود گردانیده از التفات بمتاع دنیا و خطرات او و واسطه تصفیه امور آن می ساخت
انجام
مطالب دیگر ایزد سبحانه و تعالی چشم بصری همه را گشاده گرداند و بر حقایق هر دو جهان اطلاع دهاد امین یا رب العالمین و صلی الله علی نبینا محمد و اله و اصحابه اجمعین
اما بعد الحمد و الصلوة نقلست از قدوة الاولیا و سلطان الحکما شیخ شهاب الدین المقبول قدس سره که چهل اسم است از اسماء عظام باری تعالی جل جلاله که هیچکس از بنی آدم نباشد که بدو محتاج نباشد
انجام
این اسم همه روزه خواند بمراد رسد و نام او در زبان خلق افتد و بسی جمعیت بیند یا غیاثی عند کل کربة و مجیبی حاجتست اسم چهلم است که هر که بر خواندن این اسم مداومت نماید هر مراد که خواهد بیابد و هزار اجابت بیند که هیچکس ندیده باشد
