شرحی بر منظومه ای در احکام اقتدا متاخر به امام در نماز جماعت از خود شارح در سی و دو بیت بجز بیت آخر که ماده تاریخ منظومه است (ابیاته لب فبادر واحفظنه/ فلحافظه ارخت رضی الله عنه) سال تاریخ نظم و شرح هر دو 1201ق. میباشد. شارح نامی از خود نیاورده ، وی این منظومه را به شیخ و استاد خود نور الدین علی مبهی عرضه کرده ، در انجامه کاتب خود را خلیل النماس معرفی کرده ، شاید هم نام شارح باشد.
آغاز
الحمد لله الذی وفق للطاعه من شاء من الأنام، و الصلاة و السلام علی سیدنا محمد إمام کل إمام
انجام
و الطف بنا عند القضاء و اعف عنا ما مضی ... و الحمد لله رب العالمین
در نسخه این اثر که در کتابخانه امیر المومنین نجف نگهداری میشود نامی از آن و از مولف نیامده ولی بر اساس نوشته های مرحوم پدرم در فهرست نسخه های خطی آن کتابخانه این اثر جزو تقریرات درس اصول فقه آیه الله سید محمد باقر درچه ای اصفهانی است که شاگردش سید محمد جعفر بن محمد علی اصفهانی آنها را پیش از سال 1314ق. تا 1318ق. نوشته است و ظاهرا درس از کتاب فرائد الاصول شیخ انصاری باشد
مؤلف
محمدجعفر بن محمدعلی الإصفهاني الماربیني الورنوسفادراني الزاغباري الکوسکبارجي السدهي
