شرحی است بر برخی فرازها از رساله ای که به نام صرف بهایی شهرت یافته و به چند تن نسبت داده شده است. همین ابهام در مورد شارح نیز وجود دارد. از آن جا که وی در آغاز اثر خویش به نقلی از عصام الدین اسفراینی می پردازد، بعضی او را مؤلف اثر اصلی پنداشته اند. قابل توجه است که شارح ضمن تبجیل بسیار، بگونه ای از عصام اسفراینی یاد کرده که گویی استاد وی و همچنان در قید حیات بوده است؛ اما مصنف اثر اصلی را هماره با قید «رحمه الله» و «مرحوم» می آورد.
آغاز
بسم الله الرحمن الحیم. یعنی به نام خداوند که رحمت او عام است بر مؤمنان و کافران در دنیا؛ و به نام خداوند که رحمت او خاص است بر مؤمنان در عقبی
انجام
بدان که تفضیل بر شش صیغه می آید چون أفعل، چون مرد فاضلتر، و أفعلان دو مرد فاضلتر الخ. فضلی یک زن فاضلتر الخ. بدان که اسم تفضیل از غیر ثلاثی مجرد بغیر این شش صیغه نمی آید
روایت کرده اند بزرگان دین که محمد المصطفی از مادر متولد شد شب دوشنبه بود هفدهم ماه ربیع الاول همه شهر از نور او رخشان شد و زمین جمادد مزین شدند و همه بتان بر وی افتادند و خوبان در بهشت بیکدیگر بشارت دادند....
انجام
ملائکه دیگر برو گماشته است که نام او مالکست درباره جهنم است اگر پرسند جنّت را خدایتعالی بر چه نهاده است جواب بگو که در دهان یک ملائکه نهاده است که نام او رحمت است از ان سبب{...}و السلام علی من اتبع الهدی.
اما راویلار انداغ روایت قیلور کیم و نقل قیلغوچی لار لیلی و مجنوننی داستانیندین عرب قبیله سینده بر بنی عامر دیکان بر قبیله بار ایردی اما الارنینک اراسیده بنی عامر
انجام
تورورلار اما زید واقعه ده بوسرنی کوروب ایر تانک بر له توروب و تمامی عرب جماعه سینه بیان قیلور ایردی عاشق و معشوق مرادلارینه یتی لار الهی همه امت محمد صلی الله علیه و سلم مرتدلارینه یتسونلا آمین و رب العالمین و الله اعلم بالصواب
