و تحریمه مع غیر الامام العادل الصدوق فی الحلل عن ابی عبدالله {...}عن ابائه علیهم قال قال امیرالمؤمنین ع لا تخرج المسلم فی الجهاد مع من لا یومن علی الحکم و لا ینفذ فی الفی امرالله عزو جل فانه ان مات فی ذلک المکان کان معینا لعدونا ....
انجام
فرای فی النوم ایما احب الیک درهمان من حل او الفان من حرام فقال درهمان من حل فقال تحت راسک فانتبه فرای الدرهمین تحت راسه فاخذهما و اشتری بدرهم سمکة و اقبل الی منزله فلما راته المراة اقبلت الیه کاللائم و اقسمت ان لا تمسها فقام الرجل الیها فلما شق بطنها....
بیان احدهما لفظ صادر عنه و الثانی ارادة او کراهة قائمة بنفسه مستغلقة بالمامور برد بالمنهی عنه {...}الارادة و الکراهة {..}کلاما حقیقیا اتفاقا فتعین اللفظ و قس علی ذالک سایر اقسام الکلام اللفظی الذی بسببه شاعرة {..}کلا ما نفسیا لیس امرا ورآء العلم فی الخبر و الارادة فی الدبر و الکراهة فی النهی...
انجام
فی اللفظ عند الاطلاق مع مساعدة ظاهر کلام بعض اللغویین علیه {...}و یویده ان الامر بالمعنی الثانی یجمع علی الامور کون الامر بالمعنی الاول و ذالک فی غیر صوتا الاشتراک بعید و ما قیل باشتراکه ای اصطلاحا فانه محل انزاع کما یفهم من سایر نکتب قوله {...}تعریفه الاصطلاح فان معنی المعرفی بیان.
قران را اگر نجس به بینی تطهیرش کن بقسمیکه صاحبش باید تطهیر کند اگر ممکن نشود اذن از صاحبش یا تاخیر بیفتد تطهیرش بسبب اذن گرفتن و امّا اگر صاحبش اذن ندهد در تطهیرش بر تو چیزی نیست مگر امر بمعروف مسئلة زمین مسجد نجس بود بتکلیف کندی مثلا...
انجام
سئوال شخصی در نماز چیزی از حلقش بیرون میاید بفضای دهانش میرسد با زور فرو میبرد و یا اینکه بیرون میآید از نمازش چگونه است جواب {...}که مجرد همین معنی مبطل نماز نباشد .
اکرم الاحباء به علیه السلام کما فی القرینتین الاولین لان الحدث المعتبراة و انت خبیر بان مقتضی هذا الکلام و صحة اطلاق کون زید مثلا اکثر ما لامر عمرو و علی تقدیر ان یکون لزید فی نوع من المال رجحان علی العمر و فی الباقی الانواع مرجوحا و ...
انجام
طلب الحصول فیه و النظر الحکمی یحکم بدیهة بان الطبیعة الواحدة الخالیة عن الشعور و الارادة فی آن واحد لا یطلب الا الحصول فی مکان واحد سواء کانت الامکنة مسامیة او غیر مسامیة و تمت بعون الله الوهاب و السلام علی خیر الانام.
فصل الاجماع له معینان معنی فی اللغة و معنی فی الاصطلاح و قد جرت عادة القوم بذکر معناه اللغوی مع قبل ذکر معناه الاصطلاحی فتقول امّا معناه فی اللغة فامران الاوّل العزم و به فسرّ قوله {...}فاجمعوا امرکم ای اعزموا علیه و کل مالو قیل اجمع ...
انجام
المتناهون فی الاخلاص و ان صحّ اطلاق الکبیرة علیها بالنّظر الی ما هو اصغر منها او یقال انّما یقدح فی العدالة عندهم الاکثار من الذنوب و التظاهر بها و عدم المبالاة بحیث لا یظهر فیه اثر التقوی و الورع عن محارم الله {....}یقدح فیها مطلق الذنب و{...}فلا اشکال و الاوجه ما ذکرناه اوّل.
افتتح کتابه بالتسمیة تبرکا و لما فی وجه الله ایه من ورود الوعید و الابتدا باسلوب التنزیل و الاثر و الاجماع و اما ما قبل انما افتتح الکلمات العزیز بالتحمید ففیه نظر من وجهین احدهما انما یتوجه الابتدا بالحمد ان لو لم یکتب فی الاول البسمله...
انجام
والی هنا انتهی المنقول بعون من بیده ازه التحقیق و اهب العقود ساله من فضله و کرمه القول و عانة المامول و الصلوة و السلام علی حلقه محمد صلی الله علیه و علی اله و علی اصحابه المحقین و علی جمیع الملائکة و النبیین و الشهدا و الصالحین.
مؤلف
علي بن محمد بن أحمد بن عبدالرحمن بن أحمد بن إبراهیم بن المهدي
حمد بیحد و ثنای بیحد نثار بارگاه احدیّت معبود دوای الجودی که از محض عنایت بنده پروری ما بیچاگانرا از ظلمت جهل و نادانی رهانیده الی ربّه الرحیم القوّی عباس المولوی غفر الله له و لوالدیه و لاخوانه المومنین و اخواته المومنات که چون بنابر رخصت حضرت حکیم علی الاطلاق که فرمود ...
انجام
و باقی اسیران را بدمشق بردند روایت می کند سلمان بن عبدالله شیرازی که اسیران اهل بیت مصطفی و مرتضی را بدمشق آوردند من در انجا بودم که ایشانرا بنزدیک حرم یزید علیه اللعنة بردند و جا دادند امّا مردی در مجلس یزید ملعون بود نام وی طاهر بن حارث دامقانی بود وی گوید که من آنشب در خدمت..
رسول این ستم گر رواست نمودید از قتل یاران من چه گل های خونین بدامان من {.......} {...}ندارید عرب نیستم این دشمنان خدا و رسول کنید از سر مطلب یکی را قبول انحضرت فرمود ایقوم سه مطلب بشما دادم یکی را از سه مطلب قبول کنید...
انجام
و بروایتی معتبر دیگر جبرئیل در هنگام وفات حضرت رسول صلی الله علیه و اله وصیت نامه اورد در رائحه مهر از طلای بهشت بر ان لغة بود و هر امامی مهر خود را بر دارد و بانچه در تحت ان مهر نوشته بعمل اورد و در ایام حیات خود در این مقام سخن بسیار است و برا ی ارباب فطانت در کا انچه مذکور شد کافیست و الله الموقف..
بان یعتمد علیه فی مقام الشک غابة اما فی الباب کون غیر المستنبط الایعرف الموارد و هو یعرفها قلت ما یفني بالمسئلة الاصولیة الا ما ذکرة من کون المستنبط هو الذّی یعرف الموارد و یمیزها بخلاف غیره من العوامفانه لا یتمکن من ذلک...
انجام
و لو صح ما ذکر للزم ان یکون {..}الزمان الذّی لا یسع المندوب و لا یسع الواجل لا تصح فیه النیة لا وجوبا و لا ندبا و هذا باطل لانه لیس فی الوقت زمان لا تصح فیه النیة لا وجوبا و لا ندبا تمت المسئلة.
