الحمدلله رب العالمین و الصلوة و السلام علی رسوله سید المرسلین و علی آله و اصحابه اجمعین و بعد فهذا مختصر لطیف فی مناسک الحج و العمرة اکثر نفعا من کثیر من المطولات جامع الامهات المسائل
انجام
و اذا وصل الی بلده یحمدالله تعالی و یشکره علی اتمام النعمة و لیجتهد فی محاسنه و لیکثر من خیراته فعلامة الحج المبرور ان یعود خیرا مما کان فی الامور و ذلک دلیل حسن الخاتمة
مؤلف
علي بن سلطان محمد الهروي المکي، نورالدین الملا علي القاري
عن معاویة بن واهب قال استاذ {....}علی ابی عبد{....}فقتیل لی ادخل فدخلت فوجدته فی مصلا فی بیته فجلست حتی {...}صلوته فسمعته فهو {.....}و هو یقول یا من خضا بالکرامة و خضا بالوصیة و وعدنا الشفاعة و اعطانا علم ما معنی.....
انجام
دست از او برداشت و بجای خود نشست پس بگو طالب خطبه در نهایت فصاحت انشا فرمود و با درد {....}را بخدیجه عقد بستد و بعد از ششماه زفاف {....}اشراف {.....}در صدف {...}منعقد بود و خدیجه جمیع غلامان و کنیزان و اموال خود را بانحضرت بخشید.
الحمد لله الذی جعل طراز الواح کتاب الاذن طراز النقطة التی عینّت بعد ما شیّت و قدرت قبل ان قضت و اذنت حین ما اجلت و احکمت فلاح ما یلوح بها جوهریات کینونیات المشعشعة فی حقایق اهل اللاهوت لیعرفن کل الممکنات فی مقام عرفان الصفات بما تجلی الله فی مقام عرفان ...
انجام
و قال حرفا فی حقی دون حکم القران او لم یقم فی مقام المباهلة فعلی الله حکمة و لیس لاحد بعد تلک الاشارات حجة علی فمن شاء ان یقبل و من شاء ان یعرض و انی قد اتممت ذکر النعمة لئلا یقول احد فی حقّی ما اتبع هواه و یبلغ احد حکمها باذن حضرت العالی الی العلماء و کفی بالله علیّ شهیدا.
