مجموعه نامه هایی است عرفانی و اخلاقی و ادبی ، معمولا خطاب به شمس الدین و با عبارتی چون (برادرم شمس الدین ...بداند) ، در کشف الظنون ، هدیه العارفین و الذریعه و برخی فهرستها صد نامه یا صد و پنجاه نامه به شرف الدین احمد بن یحیی منیری پیشوای چشتیان (دانشگاه 15: 61) درگذشته 682ق. (نشریه 5: 227) یا 782ق. (هدیه العرفین 1: 416 و الذریعه 21: 224) نسبت داده شده که به قاضی شمس الدین حاکم جوسه نوشته ، زین الدین بدر غزنی یا عرفی (ذیل کشف الظنون : 97) آنها را گردآوری نموده وبرحسب موضوع مرتب ساخته که این ترتیب در سالهای متفاوتی چون 744ق. 649ق. 747ق. و 769 در منابع ذکر شده. صاحب ذریعه بار دیگر از صد نامه در سیر و سلوک و اخلاق و ریاضیات یاد کرده (ذریعه (22: 179) که آنها را زین الدین بدر عرفی در سال 744ق. بخواهش مرید او قاضی شمس الدین نوشته و در دیباچه این نامه ها شیخ و مرشد خود قطب الاقطاب سلطان العارفین شرف الدین محمد بن یحیی المنیری را مورد ستایش قرار داده ، در فهرت کتابخانه مرعشی (4: 18)از صد و پنجاه نامه عرفانی و اخلاقی و ادبی یاد شده که منیری در سال 769ق. به قاضی شمس الدین حاکم جوسه و شیخ علی همدانی و مولانا کمال الدین منتوسی و مولانا صدر الدین و دیگران نوشته است ، بنظر میرسد اثر حاضر یکی از همین مکاتیب است که بدر غزنی گردآوری نموده باشد.
