روایت میکند از عبدالله بن عباس رضی الله عنهما که گفت خوانده ام این سوره را و حالا آنکه فقیر بودم توانگر کرد مرا پروردگار من و بوده ام ترسنده ایمن شدم از هر حرفی و مالک شدم
انجام
سنه بعدها ترتفع کتابه الفرقان الی السما و یبقی ابیاض و یخرج الدجال اللعین و فی الف مائتین ثمانین سنه بعد ها نزل عیسی بن مریم علیه السلام
الحمد لله رب العالمین... آورده که صاحب تواریخ در شهر شام پادشاهی بود نام او زیاد و آن پادشاه دختری داشت نام او را فاطمه شامی خوانندی و بعضی فاطمه هندی خوانندی
انجام
و قوم را تشویش نباشد بس بجماعت وراید تا هر دو فضیلت دریابد
رساله ای کوتاه در بیان صرف صیغه های مشکل در زبان عربی ، مولف نام رساله را بصراحت آورده ولی از خود نامی در آن نبرده ، نسخه هایی از آن در کتابخانه های مرعشی (تاریخ کتابت 1126) و دانشگاه و گلئایگانی نگهداری میشوند ، در الذریعه رساله ای بدین نام و این موضوع یاد شده ولی آغاز آن با اثر حاضر برابری ندارد ، رجوع کنید به : سپهسالار :5/ 522 ، مرعشی : 28/ 618 ، دانشگاه : 16/ 659 ، گلپایگانی : 3/ 179 و الذریعه : 2/ 157
تقدیر فعل بجهت اصالت در عمل و اختصار به از وصف و مصدر است زیرا که وصف محتاج بمبتداست و مصدر بخبر و مقدما مقدر میشود بملاحظت تقدیم عامل موجزا بجهة افادت حصر و مقدر یا عام است
انجام
مثل مهموز اللام که مشتبه بناقص میشود مشتبه بمثال شود و لیکن در اجوف و مثال مفاعله ادغام و ابدال نشود چون قوول دووری تا مشتبه بتفعیل و افعال نشود
