حافظ ز دیده دانه اشکی همی فشان/ باشد که مرغ وصل کند قصد دام ما/ دریای اخضر فلک و کشتی هلال/ هستند غرق نعمت حاجی قوام ما
انجام
اگر عکس رخ و بوی سر زلفت نبودندی/ که بنمودی شب دیجور نور از طور موسی را/ چو لاف عشق زد سلمان هوس دارد که بر یادت/ به مهر دل کند چون صبح روشن صدق دعوی را
بخندید آن طرف پاک نماز گذاردن روا بود و این اختیار شیخ الاسلام نصیر ابن سخن (؟) است اما اختیار شیخ الاسلام برهان الدین رحمه الله علیه آنست که اگر جای سجده و تعبده پاک بود
انجام
بعضی از کیمیای سعادت و در بعضی از فتاوی حجه بلخی آورده شد و در بیان نماز کسوف
رسول علیه السلام فرمود که بنده چیزی ازین قرعها ببین باید که بنماز گذاردن
