انیس بن مالک رضی الله روایت می کند از پیغمبر صلی الله علیه و سلم که گفتند ای یاران من و ای دوستان من آنشب مهتر جبرئیل علیه السلام مرا به نزد حق تعالی بردن
انجام
و علی عبادک الصالحین و علی اهل طاعتک اجمعین و رحمنا و احشرنا یا ارحم الراحمین
يکي از مشايخ پرسيدند که حقيقت تصوف چيست گفت پيش از اين طايفه بودند ذر جهان بصورت پراکنده و بمعني جمع و امروز طايفه اند بصورت جمع و بمعني پراکنده شيخ شيراز
داستان قدیمی یوزاسف و بلوهر هندی است همراه با بعضی اشعار فارسی ، این داستان بصورتهای مختلفی روایت شده ، ابن بابویه در اکمالالدین و علامه مجلسی در مجلد هفدهم بحار آورده و بعضی ترجمه نموده و برخی بصورتهای مختلف روایت کرده اند ، نسخه ای از همین اثر در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران وجود دارد و در فهرست آن کتابخانه 13/ 3273 یاد شده است
عنه الشیطان و اذا تمضمض نور الله قلبه و لسانه بالحکمة و اذا ستنشق امنه الله من النار ورزقه رایحة الجنة فاذا غسل وجهه یبیض الله وجهه یوم تبیض وجوه و تسود وجوه فاذا غسل ساعدیه
انجام
و فی الحدیث من اذاغ فاحشة کان کمبتدیها و من غبر مؤمنا بشئ لا یموت حتی یرتکبه یعنی هر که فاحش کند گناهی را قال صلی الله علیه الصدیق ثلثة حبیب النجار مؤمن ال یس و حرقیل مؤمن آل فرعون
