اول ما ابدا بعد حمد الله تعالی علی نعمه التی لاتحصی بعد و لا تقف عند حد و الصلوه علی نبیه المصطفی المختار و اله الساده الاطهار و صحبه الاکرمین و تابعهم باحسان الی یوم الدین التسلم لمن تقمدمنا
انجام
و لم یسخر احد منهم بعده مخالفته و لم یهمل فی ولایته و امرته صونه و حراسته رضوان الله علیهم اجمعین و سلامه الی یوم الدین و الحمدلله رب العالمین
نویسنده خود را شاگرد احمد بن اسماعیل الکورانی (د 893ه) معرفی می کند.
آغاز
الحمد لله الذی انزل علی عبده الکتاب و وعد من تلاه و عمل به جزیل الثواب و الصلوه علی افضل من اوتی الکتاب و اکمل من نطق بالصواب الذی بعثه بالدین المتین و ختم به النبیین محمد المصطفی
انجام
من تلامیذ الامام العالم الفاضل شیخ الاسلام و مفتی الانام فرید دهر و وحید عصره احمد بن اسماعیل الکورانی رحمه الله غفرالله له و لوالدیه و لاستادیه و لجمیع المومنین و المومنات و المسلمین و المسلمات الاحیاء منهم و الاموات برحمتک یا ارحم الراحمین
ده کرهدا خبر چه باب ده ضربا په پشان یضرب باب 2 ده کجره ذا خبر چه باب ده ضربا یضرب پشان ده باب
انجام
احمرار احمرا احمری شدند و اخرش را وقف کردند و علامت وقفی بسقوط حرکت رفعی شد در مفردات تا تحمی را تحمی رون تحمی ی رین شدند احمی احما بعده دو حرف از یک جنس در یک اسم آمدند
قال صاحب المواقف فی بحث الجزء الذی لاینجزی نفرض کره تماس سطحا مستویا فما به المماسه لاتقسم و الا فاما فی جهه فهو خط او اکثر فهو سطح فلایکون الکره کره ثم
انجام
للشارح ان یجیب عنه بما اجاب عن مثله و یقول لیس التماس الا بنقطه فیر متتالیه فکانه انما هرب عنه لکون فساده اظهر و الجواب الحق ما ذکر فلا نعیده
و [...] خلافا و لایفه منهم یقولون انه یجب فی هذین [...] و فی التعرض بما معناه معنی کل واحد منهما کقول الرجل للمراه عند مسابته ایاها ما انا بزان و کقوله للرجل عند مسابته ایاه ما انا بزان و ممن قال ذلک مالک
انجام
جیب القاضی عن عمران بن جدیر عن ابی مجلز لا تواعد و هن سرا قال الزنا قال ثم انی سالت عنها حسنا فقال هو الزنا و قد روی فی ذلک عن سعید بن
[افتاده] ظل کل شی مثلیه لقوله عم ابراد وافی الظهر فان شده مثلیه فج جهنم و لان جبرئیل عم صلی الظهر فی یوم الثانی حین صار ظل کل مثلیه و اول وقت العصر اذا خرج وقت الظهر
انجام
فاضرب احد الفریقین فی الاخر ثم ما اجتمع فالضرب فی الفریق الثالث ثم ما اجتمع عنه الروس فاضرب فی اصل المسئله و عواما ان کانت عابله فان تساوت للاعداد[افتاده]
[افتاده] اذا استعملت فی النکاح لان العرض فلیجب بنفسه یصیر بمنزله هبه فی ید الموهوب له فیوجب الملک بنفسها و اعلم ان ما ذکره المص من الاتصال بین حکمی الهبه و النکاح یکون احدهما سببا للاخر
انجام
و اقتحمت له موارد السهو فی ظلم الدیا بردود عتب فی بغیه الدعه و لذیذ الکوی . عند الصباح یحمد القوم السری و الحمد لله علی نعمه العظام و منحه الجسام و الصلوه علی نبیه محمد و آله و اصحابه
کتاب الطهاره من اراد الصلوت و هو محدث فلیتوضاء و فرض بوضوء غسل الوجه و الیدین مع المرفقین و مسح ربع الرائس و غسل الرجلین مع الکعبین و سنه تسمیه الله فی ابتداء الوضوء و السوال
انجام
عند عدمعهم اولا و البیین او صلوا الیه فهو لمن اعتقد فی الصحه و المرض ولادهم و لا یدخل الا اموالب الات و لا مولی لاولی الا عند عرمهم و ان کان له اموالا اعتقد و اعتقهم فهی بطله تمت
رضی فعل ماضی معلوم من باب علم الله مرفوع لفظا لانه فاعله تعالی فعل ماضی معلوم منالتفاعل فاعله مستتر فیه و هو راجع الی الله عز و جل و تعالی مع ما عمل فیه جمله
انجام
المتکلم و التعلیم بین المعلوم و المتعلم علی طریق الصواب تمت المعرب الطور نوح بعون الله و حسن توفیقه و الحمد لله وحده و صلی الله تعالی
