قوله تعالی انا فتحنا لک فتحا مبینا قال بعض المحققین ان قلت هذا الحکم وقع فی صوره جمله اسمیه مصدر و بان خبر بالجمله الفعلیه فیکون فی کمال التاکید
انجام
و فی الآیه استعاره بالکنایه و هی تشبیه السکینه بالاجسام الثقیله نزل من السما کالماء و المطر و البروده نحوها و هو مکنیه و اثبات الانزال الی لها یخیل و انما قال فی قلوب المومنین
که آنحضرت وضو کرد و فادخل اصبعیه پس در آورد و هر دو انگشت خود را فی اذنیه در دو سوراخ بهر دو گوش
انجام
برای مغرب و عشا یک غسل و تغسل للفجر غسلا واحدا و غسل کند مر فجر را یک غسل چنانکه در حدیث سابق گذشت و توضا و باید که وضو کند فیما بین ذلک در میان آن غسل ها یعنی برای عصر در صورت غسل