بخشی از حاشیه کتابی در فلسفه در آن از الشیخ و المحقق که گویا منظور ابن سینا و خواجه طوسی است اشاره میکند ، احتمال میرود حاشیه ای بر زبده الاسرار میبدی باشد
آغاز
قوله فیه نظر لانهم ان ارادوا الی آخر لعلهم ارادوا قابلا له
آمنوا قالوا امنا و اذا خلوا الی شیاطینهم قالوا انا [...] الله یستهزئ [...] یعمهون [...] و الضلالة بالهدی فما ربحت تجارتهم و ما کانوا مهتدین مثلهم کمثل الذی
انجام
انی اخاف ان عصیت ربی عذاب یوم عظیم قل الله اعبد مخلصا له دینی فاعبدوا ما شئتم من دونه قل ان الخاسرین الذین [...] و انفسهم و اهلیهم یوم
