المفتاح الاول فی الاشارة الی معانی الالفاظ مفردة من آیات کتاب الله علی طریقه اهل المعرفة و ارباب الحقیقة الذین ینظرون فی آیاتالقرآن بانوار بصائرهم المقتبسة من مشکوة النبوة و نور الولایة المأخوذة
انجام
و کقول الاصم فی لغت الاصوات و النعمات اذا لم یصفها بمجرد التصدیق بوجودها و الایمان بوقوعها ایمانا بالغیب علی سبیل التقلید (؟) بشأن جمهور المسلمین فیه حیث لم یکلفوا باکثر من ذلک
باب اساس المریدین اعلم ان اساس طریقه المرید اربعه ارکان اولها الجوع و فایدته انه ینقص دم القلب فاذا نقص دمه ابیض و اذا ابیض استنار و اذا استنار رق و فی رقته حیاته و فی حیاته صلاحه
انجام
القلب و یظلمه و یقوی صفات النفس و یقوی شهوه البطن و الفرج و السمع و الکلام و الحرکه و یضعف الایمان و یحمد نوره و یجلب النوم و الکسل اما السهر
بسم الله کلمه قصیره و تحتها معان کثیره من قال بسم الله الرحمن الرحیم [...] لم یبق من ذنوبه درما بسم الله ثلاثه احرف بآء سین
انجام
و بلغه الهدهد و قرات بلقیس و حد سلیمان الملک بعد ما دهب منه و کتب اصف الایمان بسم الاعظم و وجد الهدهد النجاه من الذبح و وجدت بلقیس الایمان نکته کان الله تقول انا الله الخالق
شرحی است بر دیباچه القاموس المحیط فیروز آبادی ، این دیباچه را چندین تن شرح نموده همچون تاج الدین مناوی و محب الدین ابن شحنه و عیسی بن عبد الرحیم گجراتی و احمد بن عبد العزیز هلالی و عبد القادر الدبوس و میرزا علی شیرازی و دیگران ، این شرح به همراه شرح حال فیروزآبادی به نسخه ای از خود قاموس ضمیمه گردیده ، زبیدی صاحب تاج العروس بجز شرح قاموس دیباچه آن را نیز شرح نموده و شرح حالی نیز برای فیروزآبادی نگاشته که بنا بر تاریخ کتابت نسخه ای از این شرح که در سال 1166ق. میباشد نباید از او باشد ، چند عبارت آغازین این شرح با عبارتهای آغاز شرح خطبه قاموس از شارحی بنام (سلیمان) مطابقت دارد که نسخه آن را مرحوم شیخ آقابزرگ در نجف دیده و احتمال قوی داده از سلیمان بن راشد بن ابی ظبیه اصبعی شاخوری درگذشته 1101ق. باشد .-(الذریعه 13/ 262) ، سلیمان بن عبد الله بحرانی درگذشته 1121ق. نیز شرحی بر خطبه قاموس دارد ، والله اعلم.
