و قد یکون مرکبا من سبب بعده و (؟) مفروق بعده یبب آخر کما فی الخفیف فمستفعلن المجموعی و المفرد فی متفقان
انجام
صاحب الصحاح الآلاء النعم واحدها الا بالفتح و قد یکسر اقول فعلی هذا یکون الا الثانی اسما منصوبا معطوفا علی قوله (؟) ای ما قصر فی بدل الطاقة فی نقع هذه القصیدة
فیصلی الرکعة الاولة فاذا اراد السجود سجد الجمیع الا الصف الاول الذی یلیه فانه یقف فیحرسهم حتی یقوموا الی الرکعة الثانیة ثم یسجد
انجام
ای اذا قال الموکل للوکیل (؟) اهلیة برأیک کان الوکیل ان یؤکل غیره و یمضی حکم فاض آخر فی مختلف (؟) الصدر الاول الا ما خالف الکتاب او السنة المشهورة او الاجماع
کتاب الطب و الرقی الفصل الاول عن ابی هریرة قال قال رسول الله صلی الله علیه و سلم ما انزل الله داء الا انزل له شفاء رواه البخاری
انجام
ان الله لم یخلق ماکا نصف اسفله نار و نصف اعلاه ثلج و هو یقول سبحان من الف بین النار و الثلج اللهم کما الفت بین النار و الثلج فالف بین قلوب المؤمنین و المؤمنات
الحمدلله الذی هدانا لهذا و ما کنا لنهتدی لو لا ان هدانا الله لقد جاءت رسل ربنا باالحق و الصلوة و السلام علی من احتاج الی شفاعته کافة الامم
انجام
مسئلة من رمی ثوبه لا یجوز لاحد اخذه ما لم یقل حین رمی لیأخذه من اراد مسئلة شری ثیابا ببغداد علی ان یوفی ثمنه بسمرقند لم یجز لجهالة لاجل هاتین المسئلتین من (؟) فی باب المتفرقات
(؟) من الوجود فی الخارج فیلزم ان لایصح ما ذکره من (؟) من (؟) مطلقا و ان کان موجود فی الخارج موجود فی نهایة الامر بالعکس اذ لا ریب فی ان کل موجود
انجام
و قالوا ایضا لا تضاد حقیقیا الا بین (؟) جنس قریب (؟) حمل التضاد علی معنی الحقیقی المصطلح لم یتناول التعریف (؟) الثانی و الاول ایضا (؟) المنصف (؟) کیفیة الآخر
قول المحشی و تحقق فی اکثر الکتب و ظاهره یقتضی استفاء جمیع الکتب مکتوبة فیه هذا المثال و وجدانه هذا المثال کان مع هذا القید فی اکثرها و مع عدمه فی قلیل منها
انجام
ثانیا الی الاحتمال تعلقه الی کل واحد منهما لکن (؟) عنده هو الاول لقربه و لندا قدمه ثم لا یخفی انک قد عرفت من کلام المولوی ابوالحی ان التبصرة بالنسبة الی المبتدی و التذکرة
و هو فی اللغة نام خدا را گویند و فی الشرع هی هیئة مرکب من الأسماء الثلاثة و الغته فی اللغته النطق کما فی قوله و ما ینطق عن (؟) الاوحیا یوحی و فی الشرع ما یعبر القوم
انجام
بقی الشیء علی مکان و العلته ما یتوصل الی المقصود و التسلسل ترتب الأمور الی ما لا نبایته له فانقلت بالفرق بین القهود و الجلوس قلنا القعود بعد القیام و الجلوس بعد الاستلقاء
در انتهای کتاب تاریخ تالیف اثر اینگونه ثبت شده است«قال مولفه ... وقد انتهی ما اردته فی العاشر من السادس من الثالث من السابع من الحادی عشر» که با توجه به تاریخ وفات مولف تاریخ 1173 ترجیح داده شد.
نام مؤلف بدست نیامد ، بر روی صفحه عنوان نوشته شده (من الرسائل المعتبره التی الفها ابن کمال باشا المفتی الرومی) شاید از شمس الدین احمد بن سلیمان رومی درگذشته 940ق. باشد ، به گفته حاج خلیفه وی 3 اثر در چهل حدیث دارد. در این کتاب احادیث بصورت مرسل یاد شده و از منابعی چون تقریب قدوری ، دره الغواص حریری ، کشاف زمخشری ، افراد دارقطنی ، مغنی ابن هشام ، مغرب مطرزی و جز آن یاد گردیده.
مؤلف
أحمد بن سلیمان بن کمال الرومي، شمس الدین ابن کمال پاشا / کمال پاشا زاده المفتي الرومي مفتي الثقلین
رساله ای کوتاه در رد بر صاحب درر (ظاهرا همان درر الحکام ملا خسرو) ، محمد بن مصطفی خادمی درگذشته 1176ق. ردی بر همین رساله دارد. معجم المطبوعات العربیه 1974 ، هدیه العارفین 2/ 334.
مؤلف
أحمد بن سلیمان بن کمال الرومي، شمس الدین ابن کمال پاشا / کمال پاشا زاده المفتي الرومي مفتي الثقلین
مشکوک
